کانه‌زایی فلزات پایه و گران‌بها در کانسار قبچاق به‌صورت رگه‌های برشی کوارتز- سولفیدی درون توالی توف و گدازه ائوسن و توده کوارتزدیوریت- گابرو الیگوسن رخ داده است. پیریت، کالکوپیریت، گالن، اسفالریت و طلا همراه با اندکی رآلگار، پسیلوملان و پیرولوزیت، کانه‌های فلزی و کوارتز، سریسیت، کلریت و کلسیت، کانی‌های باطله می‌باشند. بافت‌های کانسنگ شامل دانه‌پراکنده، رگه- رگچه‌ای، بِرشی، شانه‌ای، کاکلی، گل‌کلمی، پوسته‌ای، پرمانند و پُرکننده فضای خالی است. پنج مرحله کانه‌زایی در قبچاق قابل تشخیص است. مرحله اول کانه‌زایی با سیلیسی‌شدن سنگ‌های میزبان همراه با اندکی پیریت دانه‌پراکنده مشخص می‌شود. مرحله دوم شامل رگه- رگچه‌های کوارتزی و بِرش‌های گرمابی است که حاوی مقادیر متغیری پیریت، کالکوپیریت، گالن، اسفالریت، ± طلا ± رآلگار می‌باشند. مرحله سوم با کوارتز و اکسیدها- هیدروکسیدهای منگنز (پسیلوملان، پیرولوزیت و براونیت) در رگه‌ها و سیمان گرمابی بِرش‌ها قابل تشخیص است. مرحله چهارم شامل رگه و رگچه‌های کوارتز (کلسیت- کلریت) و مرحله پنجم شامل کلسیت با بافت‌های رگچه‌ای و پرکننده فضاهای خالی می‌باشد. دگرسانی‌های گرمابی شامل سیلیسی، آرژیلیک متوسط، کربناتی، کلریتی و پروپلیتیک می‌باشد. الگوی عناصر کمیاب و کمیاب خاکی به‌‌هنجارشده به کندریت برای نمونه‌های کانه‌دار و سنگ‌های میزبان، مشابه و بیانگر نقش این سنگ‌ها در تأمین عناصر کانه‌ساز می‌باشد. ویژگی‌های کانسار قبچاق با کانسارهای اپی‌ترمال نوع سولفیداسیون متوسط قابل مقایسه است.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله